Αν ήσουν εκεί στη λάθος
στιγμή , στ' απορημένο μου βλέμμα
αν μπορούσες να μπείς, την παγωνιά της
ψυχής μου να νιώσεις αν μπορούσες να δείς!
~~~~~
Μοιραίες οι λέξεις μες
τα γιατί, περπατούσα στ' άγνωστο
σε μια αδέξια στροφή, αναρωτιόμουν που
πήγαινα, σαν να ένιωθα απειλή!
~~~~~
Σ' αναμνήσεις φθαρτές
το μυαλό στη φυγή, αδύναμη η σκέψη
μες το πλάνο μου εσύ, ξεθωριασμένη φιγούρα
μακρινός είσαι πιά θεατής!
~~~~~
Κρόταφοι γκρίζοι κι η ματιά σου
θολή, προσποιείσαι ικετεύεις μα η αδιαφορία
σκοτώνει και οι λέξεις σαν μαχαίρι, που
να κλείσει η πληγή!
~~~~~
Απο λάθος ξεκίνησα
δεν είχε φανεί, πως η σκέψη μ' οδηγούσε
όπου ήθελε αυτή, αγνοούσα τον κίνδυνο και το
πόσο επικίνδηνη αυτή η στροφή!
~~~~~
Αν ήσουν εκεί θα μπορούσε
το βλέμμα σου να με πάρει μαζί, θα μου
χαμογελούσε ο ήλιος και η νοσταλγία μ' άλλο
Νέλλη Κουμεντάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου