Ψυχή μου. Το είδες και εσύ το όνειρο;
Ήσουν λέει μόνη, κλεισμένη σε μια γυάλα
Και γύρο σου να χορεύουν πολλοί αριθμοί
Μέσα σε φέρετρα να παίζουνε τραμπάλα.
Τα είχες κανονίσει όλα τόσο καλά
Είχες δώσει ρυθμό, αξία στην ζωή σου
Πάσχα προγραμματιζες, περίμενες τρελά
Καλή Ανάσταση με την χαρά μαζί σου.
Που να' ξέρες εσύ πως το Πάσχα θα πιαστεί
Όμηρος στ' αγκάθια φαρμάκι που σταυρώνουν
Κ'εμεις που είμαστε σκιές, απλοί αριθμοί
Κλείσαμε σε γυαλες τις σκέψεις που σκοτώνουν.
Που να' ξέρες πως με βία θα σε πέταγαν
Κλεισμένη σε μάσκα να βαρυανασαινεις
Δεν είναι πια όνειρο, είν' η ζωή που ζεις
Αμαλία Κέντρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου