Κόντρα στον ήλιο του καυτού καλοκαιριού
φάνηκε απο μακριά η κορμοστασιά σου!
Περπάταγες θαρρείς πετώντας
πανω απ το χώμα.
Δεν έβλεπα καλά το πρόσωπό σου.
Με θάμπωσε η αύρα σου!
Πλησίασες αργά νωχελικά
με χίλιους ήλιους στο χαμόγελό σου.
Κι ήταν τα μάτια σου
κι από τη θάλασσα πιο μπλέ!
Με κοίταξες βαθιά!.
Διάβασες το βιβλίο της ψυχής μου!
Το χέρι σου άγγιξε απαλά
το πρόσωπο μου
μια τούφα απ τα μαλλιά μου
παραμέρισες!
Εσκυψες και με φίλησες!
Υπέροχο!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή