Η Αλήθεια μας... Κατερίνα Πήττα.

Καθισμένες σε λιοχτυπημένα βράχια οι νύχτες

αφουγκράζονται τ' ουρανού το καρδιοχτύπι,

αγναντεύουν την αγωνία της θάλασσας

κι ο χρόνος, πεσμένος καταγής,

σχεδόν αναίσθητος,

φορώντας ένα εράσμιο χαμόγελο,

σαρκάζει την εύθρυπτη αρμονία της κτίσης...

Κι ένας Αρχάγγελος, δεμένος πισθάγκωνα,

από χέρια αιμοσταγών βδελυγμάτων,

ίσα που πρόλαβε να πέμψει λίγες ανταύγειες ελέους

να γλυκάνουν τις αρίφνητες πληγές

στα κορμιά των αποσταμένων πλασμάτων...

Κι η παλλόμενη αιωνιότητα,

κρυμμένη πίσω απ' την πορφύρα του ήλιου,

αρνείται πεισματικά να μαρτυρήσει την Αλήθεια ...

Διακαής η αναζήτησή της χάνεται

μέσα στους ασύνορους λειμώνες του νου,

ενώ εκείνη κραυγάζει μες στα σωθικά σου...

Κι είναι τόσο κοντά σου...

Μόνο που δεν έχεις την τόλμη,

να σκύψεις εντός σου,

να την κάνεις κτήμα σου...!

Κατερίνα Πήττα 25/06/2021