Μέσα σε λίγες στιγμές
η έκφραση του προσώπου μου
έχει αλλάξει.
Ήμουν λουσμένη
με το φως του ήλιου
και τώρα ο πόνος βασιλεύει.
Αβίαστα τρέχουν τα δάκρυα,
μουσκεύουν το κορμί μου.
Πετώ τα ρούχα,
γιατί και αυτά με πνίγουν.
Κυνηγώ το χαμόγελο
μα τρέχει μακριά μου.
Όλες οι αισθήσεις μου
με εγκαταλείπουν
νιώθω ένα κενό κουφάρι.
Ό,τι αγαπώ μου φεύγει...
Αφήνομαι στη δύναμη του ανέμου
να με παρασύρει.
Δεν θέλω να σκέφτομαι,
δεν θέλω άλλο να πονώ.
Παίζει πάνω στις νότες μου
κάνοντας πτήσεις
ανάμεσα στα σύννεφα,
ψάχνοντας και φτιάχνοντας
έναν δρόμο χωρίς επιστροφή.
Ο χρόνος έγινε τυφλός
αποκόβοντας τα βήματά του
από ψυχές που έσπερνε λουλούδια
και μάζευε μόνο της επιστροφής
τα δάκρυα.
Τι κι αν η ζωή προχωρά
για μένα έχει κολλήσει
σ' εκείνη τη στιγμή.
Μόνο ένα χάδι
και όλα μπορούν ν' ανθίσουν
Νόρα Ξένου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου