Ορφάνεψες από μικρό παιδί … δούλεψες, έκλεψες
για ένα κομμάτι ψωμί.
Της μάνας την αγκαλιά δεν χάρηκες … το γάλα της δεν ήπιες.
Σε καταλαβαίνω.
Άνθρωπο δεν σκότωσες. Δεν πλήγωσες.
Μόνο τον Θεό για παρέα είχες.
Σε καταλαβαίνω.
Παιδί χωρισμένων, ναρκομανών και αστέγων ήσουν.
Δόθηκες, πουλήθηκες, σε ίδρυμα μεγάλωσες,
και στα παγκάκια κοιμήθηκες.
Σε καταλαβαίνω.
Αμύνθηκες να γλυτώσεις από άμεσο κίνδυνο …
να σώσεις μάνα, αδερφή κι παιδί, να υπερασπίσεις
τον ευατο σου από ένα τρομοκράτη, ένα βιαστή.
Σε καταλαβαίνω.
Μπλέχτηκες στα χαρτιά, στα στοιχήματα, κι στο ποτό …
να κερδίσεις, να ξεχάσεις για να κρυφτείς
από του κόσμου τα προβλήματα.
Σε καταλαβαίνω.
Βοήθησες, χάρισες, θυσιάστηκες … χαλί έγινες,
σε πάτησαν και αγνοούμενος έμεινες.
Σε καταλαβαίνω.
Αγάπησες, ερωτεύτηκες, λάτρεψες, ένιωσες,
ενδιαφέρθηκες με καμμία ανταπόκριση.
Έπεσες σε μια θολωμένη θάλασσα να πνίγεσαι.
Σε καταλαβαίνω.
Σώθηκες. Τα εμπόδια ξεπέρασες. Σπούδασες.
Προχώρησες. Τα κατάφερες με τον ιδρώτα που έχυσες.
Όλα αυτά για μια καλύτερη ζωή από την ημέρα
που γεννήθηκες, να αποδείξεις στον ευατόν σου ότι τα άξιζες.
Δεν μπορώ να σε κρίνω για την ζωή που έκανες.
Ποτέ δεν φόρεσα τα παπούτσια σου και τους λόγους
για τους δρόμους που διάβαινες.
Maria Patrianakos copyright © 31/05/2022 photo credit Pinterest
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου