Μια Παναγιά... Ιουλία Χαραλάμπους Ξενοφώντος.

Δάμασα το φώς του κεριού
ταξίδι ήτανε της πίστης
κρέμασα τα φτερά στα ψηλά
τρεμοπαίζουν φλόγα και λόγια
στερνό παρακαλώ Παναγιά μου
πρέπει τον ορίζοντα να φτάσω
κλάμα χαράς να τρέξει κατάστηθα
το πορφυρό σου φόρεμα προσκυνώ
μάνα και εικόνισμα καρτερώ απόψε
μετάνοια θα κάνω το ξημέρωμα
να αγκαλιάσω μια ακτίδα φώς
να σε προσκυνώ κάθε αυγή.
ΙΧ 18/7/2022

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου