Ο ήλιος έγερνε
η πλάτη του έξυνε την κορυφή του βουνού
και το δείλι άπλωνε το θάμπος.
Τα πουλιά έτρεχαν στα κρεβάτια τους
Οι νυχτερίδες με τα γυμνά κορμιά
και τις κοφτερές τους φτερούγες
έκοβαν βόλτες στα σκοτεινά σοκάκια
για να χορτάσουν την πείνα τους.
Ο γκιόνης στην κορυφή της λεύκας
απέλπιδα
θρηνούσε των ολικό θάνατο
που προαισθανόταν να έρχεται.
Η απληστία των ανθρώπων
κατέστρεψε τη μάνα γη
που μας φιλοξενεί.
Και μια φωνή ψιθυριστή:
«Σβήσε τη λάμπα ποιητή
Θανάσης Παμπόρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου