Τώρα που μάθαμε να ζούμε στο σκοτάδι
τα λόγια μας σκουριάσαν στην σιωπή
σε μια εικόνα ξεχασμένο ένα χάδι
κι’ αυτός ο χρόνος να μας κλέβει την ζωή.
Ατέλειωτο είναι τούτο το ταξίδι
Χωρίς ορίζοντα σε ξένο ουρανό
πως χάσαμε στης μοίρας το παιχνίδι
κι η νύχτες μας ένας ωκεανός.
Μέσα στα κύματα βουλιάξανε τα χρόνια
του είναι μας σπασμένο το κουπί
μέσα στην μπόρα της βροχής δυο χελιδόνια
κι’ αυτή η άνοιξη φαντάζει μακρινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου