Η "παρουσία "του ποιητή... Φαίδρα Καψωμενάκη.

Εκείνο το φθινοπωρινό έναστρο βράδυ"βρέθηκε" τυχαία 

στην γωνιά του πολυσύχναστου δρόμου, σε μια ιστορική 

γειτονιά της πόλης .

Αμήχανα παρακολουθούσε την αυξανόμενη κίνηση στον 

απέναντι δρόμο και μια κατάφωτη αίθουσα στολισμένη 

γιορτινά ,τράβηξε την προσοχή του .

Κατέφθαναν σοβαροί σοβαροί ,άνθρωποι ξεχωριστοί ,

σεβάσμιοι του φάνηκαν  Και όλο πλήθαιναν!
Κάτι σπουδαίο γίνεται απόψε συλλογίστηκε ....
"Πέρασε " στην κατάφωτη σάλα και κατάλαβε .
Οι συνδαιτημόνες, άνθρωποι των γραμμάτων ,εκθείαζαν 

έναν ξεχωριστό ποιητή ξακουστό στον κόσμο ...

Τι λόγια ! Τι ύμνοι !
Πόσο σπουδαίος ! Πόσο ξεχωριστός αλήθεια ..
Άκουσε τις ευχαριστίες που απηύθυνε ο εκπρόσωπος 

του πανεπιστημίου ,γιατί είχε δωρίσει λέει σε αυτό όλο του 

το ποιητικό έργο . Οι προεστοί της μικρής κωμόπολης 

που έζησε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του ,

καμάρωναν και έναν καλό λόγο είχαν να πουν .

Μίλησαν για τις μέρες που περνούσε δίπλα τους αλλά 

αγνοούσαν τον πλούτο της ψυχής και της σκέψης του!
Μόνο να μιλά στην θάλασσα τον είχαν ακούσει και στα κύματα 

που αδέλφια του τα'λεγε !
Ύμνησαν το καλοσυνάτο του γέλιο και τον ζεστό του λόγο 

προς όλους ! Και στα παιδιά ,που πάντα μια συμβουλή είχε 

γιαυτά στο δισάκι της καρδιάς του ! Πόσα δεν είπαν!!!
Πόσα άκουσε αυτός ο σπουδαίος ποιητής !
Πόσο ξακουστός πρέπει να ήταν όλα τα χρόνια που 

συντρόφευαν την ζωή του .. 

Μα για στάσου!
Γνώριμες μορφές εδώ και 'κει .. Κάπου τους ηξερε!
Ωωω ναι ,όλοι αυτοί που τον αγνόησαν επιδεικτικά 

τα χρόνια που μιλούσε με τους στίχους του ,

ήταν απόψε εδώ .. Ελαχιστοι άκουσαν την φωνή 

των λόγων του που τους προέτρεπε στην αγάπη ,

μόνο για αγάπη . Τώρα τι θέλουν εδώ ? Ο ποιητής που είναι?
Τι χρειάζονται τόσα λόγια ? Ένα δάκρυ κύλησε από τα 

βουβά του μάτια . Ίδιο δάκρυ σαν αυτό που κανείς δεν είδε 

όταν ξεκινούσε για το μεγάλο του ταξίδι και με αυτό 

είχε γράψει τον ωραιότερο στίχο του .

Μάζεψε το δάκρυ του ,τους στίχους και την αγάπη 

που περίσσευε στην καρδιά του για να γυρίσει 

στον δικό του κόσμο !
Οι νεκρές καρδιές δεν αγαπούν τις γιορτές ...