Είσαι γλυκιά κι’ αγαπημένη Πηνελόπη
πάντα κρυμμένη στην δική σου την σκιά
μύριοι μνηστήρες σ’ έχουν κλείσει στο μετόχι
και κλέβουν δόξα με ατσάλι και φωτιά
Έχουν σκεπάσει αυτό το χρώμα της αλήθειας
το στόλισαν με ωραία παραμύθια
χιλιάδες ψέματα το ντύσαν μη φανεί
μόνο τα μάτια ενός τυφλού το είχαν δει
κι εμείς που είμαστε με ανοιγμένα μάτια
γίναμε ταξιδιώτες δίχως μπάρκα
Χρόνια κλεισμένη στα ψηλά ανάκτορά σου
με του Αγέλαου πιστή την εντολή
και του Αντίνοου ερωμένη σε φωνάζουν
γλυκιά πατρίδα μου αρχόντισσα τρελή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου