Ο Ευαγγελισμός... Μπέττυ Κούτσιου.

Να ευχαριστείς τον Θεό γιατί έχεις έναν βασιλικό στο μπαλκόνι
σου που κάθε μέρα σου χαρίζει το άρωμα του.
Γιατί σήμερα ξύπνησες χωρίς πληγές, χωρίς πόνους, δίχως
να πρέπει να δεις τον κόσμο μέσα από ένα δωμάτιο νοσοκομείου.
Να ευγνωμονείς τον Θεό γιατί έχεις ένα σώμα γερό, έχεις φίλους,
έχεις σπίτι, έχεις φαγητό. Έχεις οικογένεια, ένα σκυλάκι
να σε περιμένει και μια δουλειά.
Για τα υπόλοιπα που μπορεί να ονειρεύεσαι, να προσπαθείς,
να έχεις υγεία να τα καταφέρεις.
Αν τα προηγούμενα είναι τα δεδομένα σου, τότε όλα μπορεί
να γίνουν πιο όμορφα.
Να θυμάσαι πως υπάρχουν άνθρωποι αυτή τη στιγμή,
που τα σκουπίδια σου είναι το χρυσάφι τους, τα παλιά σου
ρούχα η ευτυχία τους. Δώσε τα όλα μην κρατάς τίποτα που
δεν θέλεις, κάποια εκεί έξω θα σε παρακαλούσε για εκείνη
την παλιά τσάντα που έχεις να κρατήσεις χρόνια, και κάποιο
παιδί θα χαμογελούσε εάν άδειαζες το δωμάτιο
του γιου σου από ότι δεν χρειάζεται.
Αυτά τα μικρά καθημερινά πράγματα μας διαφεύγουν και
γεμίζουμε πίκρες, από άλλα δευτερεύοντα.
Και εγώ θέλω να αλλάξω αμάξι, και εγώ θέλω να βγάζω
πιο πολλά χρήματα, και εγώ θέλω να φτιάξω
χίλια δύο που δεν μπορώ.
Ευχαριστώ όμως κάθε βράδυ τον Θεό για αυτά που έχω.
Και το πιο σημαντικό, που εάν ένα λεπτό το σκεφτούμε όλοι
θα νιώσουμε την σημασία του, τον ευγνωμονώ γιατί και αυτό
το βράδυ θα βγω στην βεράντα μου, θα καπνίσω ένα τσιγάρο
κοιτώντας τον ουρανό.
Επίσης θα κοιμηθώ στο κρεββάτι μου και όχι στο κρεββάτι
ενός νοσοκομείου.
Αύριο το πρωί θα φύγω για την δουλειά, ναι θα έχει κίνηση,
ναι θα νυστάζω, ναι θα γκρινιάζω που είναι Δευτέρα και
δεν θα έχω πάλι λεφτά, όμως θα κάνω την ίδια διαδρομή
που κάνω τα τελευταία τριάντα χρόνια για να φύγω
και να φτάσω στις εφτά.
Απέναντι από το σπίτι μου, στο επόμενο φανάρι θα είναι
το ίδιο μεγάλο, επιβλητικό κτίριο.
Ο Ευαγγελισμός.
Εκεί που οι άνθρωποι, δεν ξύπνησαν όπως εγώ, δεν κοιμήθηκαν
όπως εγώ και θα έδιναν τα πάντα να είναι στην κόλαση
της δικής μου κίνησης, από την δική τους ανημποριά.
Θα με κοιτάει με τα μεγάλα του γράμματα, θα ξημερώνει
και εγώ θα το κοιτάω όπως πάντα απ έξω, κάνοντας τον
σταυρό μου για όλες αυτές τις ψυχές που κουβαλάει μέσα του.
Εγώ και οι λέξεις μου - Μπέττυ Κούτσιου