Παραίνεση... Σταυρούλα Δεκούλου.

Έλα με δύο χούφτες χώμα στα χέρια
και δύο στάλες βροχή
να πλάσουμε έναν άνθρωπο απ' την αρχή.

Να του φυτέψουμε ένα ρόδο κατάστηθα
να ξέρει ν' αγαπάει σε τόνο άλικο
και τ' αγκάθια του να φυλούν την καρδιά του
να μη μπορεί να την πληγώσει κανείς.

Να ζωγραφίσουμε έναν ήλιο για πρόσωπο
και σαν γελά να φωτίζεται η πλάση όλη γύρω του.

Έλα με δύο χέρια γεμάτα αντίδωρα
αγάπη να φιλέψουμε της γης τους πονεμένους
στης Κυριακής τη λειτουργία.

Έλα την ώρα του απόδειπνου
μ' ένα μοσχοκάρφι στα δόντια ανάμεσα
και τα μαλλιά σου λουσμένα στο δάκρυ του δυόσμου.

Σε ιερουργία μυστική εκεί που η λαχτάρα
φτάνει στα χείλη και ντύνεται κραυγή
έλα να φτιάξουμε έναν άνθρωπο απ' την αρχή
να τον διδάξουμε το ωραίο να μιλά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου