Τριγύρω τα δέντρα απελπίζονται
έμαθαν λένε πως ο χρόνος τελειώνει
φοβούνται αυτόν τον χειμώνα
μη τα χιόνια είναι βαριά
οι ξυλοκόποι φτάσουν γοργά
κι ανοίγουν διάπλατα τα μάτια τους
τα τελευταία ή τα πρώτα που θα διαλέξει ο δήμιος
απ' του δρόμου την γωνιά
περιμένοντας να φανούν οι μεγάλες καρότσες..
Ποιος χρόνος τελειώνει θεέ μου;
Για μένα που υπήρξα άνθρωπος
δίκαια να πάρεις
και τίποτα να μην αφήκεις
απ' την ζωή μου στον κόσμο τούτο
την κόλαση, τον παράδεισο που 'φερα..
Μα αυτά τα δόλια δε γνώριζαν την ιστορία
καθώς τα πουλιά ξεχνούν που γυρνούν την άνοιξη
κι έχουν γλυκιά, τρυφερή τόση λαλιά
που ηρεμούν την ψυχή απ' τ' άγρια δάση.
Τριγύρω τα δέντρα απελπίζονται
λένε πως έχουν κρίματά πολλά και θα πληρώσουν..
Κοιτούν στην άμπωτη του φεγγαριού
πως τρίζουν τα κλαριά τους τρομαγμένα
σπασμένες σκάλες που πέφτουν τα θεριά
και πνίγονται τα φίδια σε θολά νερά..
Τριγύρω απ' τις πολιτείες στα βουνά
σκεπασμένα απ' την σκιά
λένε Θεέ μου,
πως κλαίνε στα όνειρά τους
τα δέντρα απελπισμένα..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου