Είμαι Δίπλα Σου... Γιάννης Χαραλαμπάκης.

Είμαι δίπλα σου, όταν ακούς τα βουητά των κεραυνών 

και τρέμεις σύγκορμη από τον φόβο σου, κοιτάζοντας 

εδώ και 'κει σαν κάποιος στην κάμαρα μας να

προσπαθεί να μπει και επάνω μου κολλάς,

λέγοντας μου πόσο σου αρέσει η βροχή.

Είμαι δίπλα σου, όταν με δακρυσμένα μάτια μου χαμογελάς, 

με ένα χαμόγελο θλιμμένο, ενώ με πλησιάζεις για να μου 

πεις πολύ σιγά, σχεδόν ψιθυριστά πως με αγαπάς, 

αφήνοντάς να αναρωτιέμαι, γιατί άραγε η 

αγάπη να σου φέρνει δάκρυα στα μάτια;

Είμαι δίπλα σου, όταν λες πως στον κόσμο είσαι μόνη,

γιατί ποτέ κανένας για σένανε δεν νιάστηκε και πως 

ποτέ κανένας αληθινά εσένα δεν αγάπησε, ούτε 

κι εγώ, ας είμαι πάντα δίπλα σου με το χέρι 

απλωμένο για να στηριχθείς.

Είμαι δίπλα σου, αυτές τις δύσκολες μέρες που πονάς 

και κουλουριάζεσαι στο κρεβάτι χωρίς να μιλάς,

και ούτε να σε ακουμπήσω θες, παρά μόνον 

μου ζητάς να στέκομαι εκεί κοντά σου 

για να μη νιώθεις μόνη.

Είμαι δίπλα σου, όταν ξύπνια ονειρεύεσαι και σχεδιάζεις,

ταξίδια μακρινά σε πόλεις και βουνά, σχεδόν άγνωστα 

σε μένα, που κάνουν το πρόσωπό σου να λάμπει 

και τότε εγώ πιο πολλές ιδέες σου δίνω, ας 

ξέρω ότι ποτέ δεν θα πραγματοποιηθούν 

Είμαι διπλά σου, όταν οι ανασφάλειές σου σε κάνουν 

στον καθρέφτη να κοιτάζεσαι, ενώ συγκρίνεσαι 

με μια φωτογραφία, στα είκοσι πέντε σου θαρρώ, 

και με κοιτάς με αυτό το γεμάτο δυσπιστία βλέμμα, 

όταν σου λέω πως τώρα καλύτερη είσαι.

Είμαι δίπλα σου, όταν γεμάτη πάθος και ηδονή έρχεσαι

σαν να ξέρεις πόσο σε περίμενα και νιώθω την 

ανάσα σου βαριά, όταν σε αγγίζω, και να

κόβετε, όταν γεύομαι την αλμύρα

του ιδρωμένου σου κορμιού.

Είμαι δίπλα σου, όταν με μισείς και με άναρθρες κραυγές

μου λες πόσο καλύτερη θα ήσουν, αν εγώ δεν ήμουν 

στην ζωή σου, αδιαφορώντας για τόσες φορές που 

σου ζήτησα να τα λες αυτά όταν εγώ λείπω, 

έτσι κι' αλλιώς απάντηση δεν περιμένεις.

Είμαι δίπλα σου, όταν με παράπονο μου λες πως πότε δεν 

σου είπα σ' αγαπώ, ενώ εγώ σε ακούω και αναρωτιέμαι, 

πως είναι δυνατόν να μην το βλέπεις το σ' αγαπώ,

να μη καταλαβαίνεις πως το σ' αγαπώ,

αξία έχει μόνον όταν το βλέπεις.

Είμαι δίπλα σου, αλλά ποτέ δεν θα σου πω πόσο πολύ σε

αγαπώ, όχι από εγωισμό, ούτε γιατί δεν θέλω, αλλά 

φοβάμαι πως δεν θα το πιστέψεις και όταν έρθει

η στιγμή του χωρισμού μας, ψεύτη και 

υποκριτή θα με αποκαλέσεις