"Ήθελα να γράψω μια ιστορία. Μια ιστορία για έναν έρωτα
που είχε αίσιο τέλος. Μια ιστορία για δυο ανθρώπους που ζήσαν
επιτέλους καλά. Και την ξεκίνησα. Φαινόταν απλή και
συνηθισμένη. Κανείς δεν νοιάζεται για το ευτυχισμένο τέλος,
σκέφτηκα. Δεν είναι "σουξεδιάρικο". Καλύτερα ένας
απελπισμένος έρωτας. Ή μια δυστυχία. Ναι! Καλύτερα.
Νομίζω πουλά περισσότερο ο πόνος. Ο θάνατος. Ίσως η
αποξένωση. Μα όχι. Ήθελα τον όμορφο έρωτα. Που σε ονειρεύει.
Να ξεχάσεις. Να ξεχαστείς. Άνοιξα την τηλεόραση και είχε μόνο
θρήνους σκορπίσματα και συντρίμμια. Χρειαζόμασταν τον
ουτοπικό έρωτα, την σαχλαμάρα της εικονικής ευτυχίας.
Προσπάθησα. Λυπάμαι πολύ δεν μπόρεσα να τα καταφέρω.
Λες και η ιστορία μου δεν ήθελε να γραφτεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου