Αβάσταχτα
τα όνειρα θεριεύουν
στο μυαλό κι αυτά είναι
ριψοκίνδυνα χάνονται στο στεναγμό!
Δεν έχουν ομοιότητα
συνέχεια καμιά, λιποτακτούν
τη μέρα κι έρχονται ξαφνικά!
Εκείνο
το φιλί στ' όνειρο
το κρατώ, να το θυμάμαι
αιώνιο φυλαχτό!
Σε κείνο το φτερούγισμα
το χθεσινό, σεργιάνησα
τις σκέψεις μου σε μακρινό
ουρανό!
Ας είναι
δευτερόλεπτα να ρθεις
στο μυαλό να ξεχαστώ στον ύπνο μου
σαν το γλυκό ποτό!
Συχνότερα να έρχεσαι
κι ας χάνεσαι τη μέρα,
να μου μιλά το βλέμμα σου
να φύγει η πίκρα πέρα!
...Νέλλη Κουμεντάκη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου