Άνοιξα την πόρτα του σπιτιού μου και βγήκα στον δρόμο .
Η ημέρα πανέμορφη .
Είχε λίγο συννεφιά αλλά εμένα δεν με αγγίζει γιατί την βάζω στην άκρη και προχωρώ για τις προκλήσεις της καινούργιας ημέρας .Το ίδιο θα προτείνω και σε εσάς.
Η ημέρα πανέμορφη .
Είχε λίγο συννεφιά αλλά εμένα δεν με αγγίζει γιατί την βάζω στην άκρη και προχωρώ για τις προκλήσεις της καινούργιας ημέρας .Το ίδιο θα προτείνω και σε εσάς.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι η οικονομική δυσπραγία ,οι πόλεμοι ,η προσφυγιά ,η μετανάστευση όλα αυτά μας έχουν όλους απορροφήσει και χάσαμε την ελπίδα μας την βάλαμε στο περιθώριο . Την έχουμε όμως ανάγκη γιατί μας είναι απαραίτητη,είναι το οξυγόνο μας που μας δίνει δύναμη και αισιοδοξία .
Μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε και να προχωράμε στα δύσκολα .
Μπορούμε ακόμα να ελπίζουμε και να προχωράμε στα δύσκολα .
Μην αφήσουμε τα χρόνια μας να περνάνε έτσι .
Δεν είναι τα χρόνια που μετράνε στην ζωή μας αλλά η ζωή στα χρόνια μας . Μπορούμε να αντέχουμε .
Δεν είναι τα χρόνια που μετράνε στην ζωή μας αλλά η ζωή στα χρόνια μας . Μπορούμε να αντέχουμε .
Αν δεν έχουμε το θάρρος να διασχίσουμε ωκεανούς δεν θα πετύχουμε ποτέ τίποτα . Θα καθόμαστε καθηλωμένοι στις ακτές και θα κλαίμε την μοίρα μας .
Εμπρός ξεχυθείτε με χαμόγελο στους δύσκολους δρόμους της ζωής και διασχείστε τους!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου