Λευκό το όνειρο, σε φέρνει κοντά
Λάμψη ουράνια, σφραγίδα χαράς
Σε φλούδες αγάπης το όνομα σου
Τρεμουλιαζει ο έρωτας, στο άγγιγμα σου
Αλλόκοτα χτυπά ο σφυγμος
Κρυμμένο στις φλέβες μικρό μυστικό
Όραμα Ανοιξιατικού πρωινού
Άγουρο το όνειρο , στην αυλή του Δειλινού
Τα χείλη ακουμπά , οξυγόνο της μέρας
Μυστικό ανέμου, που γυρνά σαν σφαίρα
Η σκέψη σου κουρνιάζει στόν ορίζοντα μου
Τα στήθη σταθμός στο ονομα σου
Στρώσε αγκαλιά για να φωλιάσω
Στην άκρη της αμμουδιάς σου να ξαπωστάσω
Τα μάτια σου θάλασσα γαλάζια απλωνει
Κολυμπά το μυστικό που με ματώνει
Η Ανατολή χαϊδεύει το πρόσωπο μου
Ακαμαχητο μυστικο ο πόνος δικός μου
Χανδρα κομπολογιού , στα χέρια πλεκτάνη
Προσπαθώ να κρυφτώ μα εκείνο με φτάνει
Στα πέταλα του ρόδου να σεργιανίσω
Τα δύσβατα μονοπάτια να υπερνικήσω
Στον ωκεανό του μυστικου μου να κολυμπήσω
Βουτιά στον βυθό του, και ας μην γυρίσω πίσω!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου