Με ενέπνεες χθες
που η θάλασσα προσπαθούσε
να φτάσει τα κοχύλια.
Με εμπνέεις τώρα
που το δάσος επιμένει
να υπάρχει σε κουρασμένες ομίχλες
να κιθαρωδεί
να υμνωδεί αλήθειες στον ουρανό.
Με τυλίγει το δάσος
κι οι φυλλωσιές του
μου μιλάνε τις λέξεις σου.
Κρεμασμένη απ' το φεγγάρι
η θάλασσα σε ζωγραφίζει.
Κι εγώ χαράζω ένα μονοπάτι
να αξιωθώ
την Ομορφιά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου