Δυό σώματα γυμνά... Γιώτα Κλουτσούνη.

Έσφιξε τα νύχια της
στο δέρμα του.
Κι ύστερα ύψωσε
σαν τόξο το σώμα της.

Εκείνος έφερε στη μέση της
τα χέρια του.
Και έκρυψε στα στήθη της
το πρόσωπό του.

Οι ανάσες τους είχαν από ώρα
βάλει φωτιά στο δωμάτιο.
Και σε κάθε τους οργασμό
πυροτεχνήματα οι φωνές τους.

Έκσταση και πόθος.
Ένταση και πάθος.
Κι ούτε ένα λάθος.
Όλα σωστά.

Δυό σώματα γυμνά
με τα σημάδια των νυχιών της
στην πλάτη του εμφανή.
Από έναν έρωτα φωτιά.
Ξανά και ξανά.
Δόσιμο και μοίρασμα.

Σηκώθηκε αργά και τον κοίταξε.
Ο έρωτας είχε γλυκάνει
ακόμα πιό πολύ το πρόσωπό του.
Την τράβηξε κοντά του
και την έκλεισε στα μπράτσα του.

Εδώ σε θέλω, της είπε
και της έκοψε κάθε ανάσα
με τα φιλιά του.

Ανάμεσα απ' τα πόδια τους
μιά καυτή λάβα κυλούσε ολοένα.

Όλη η νύχτα ήταν δική τους.
Κανείς δεν είχε διάθεση να κοιμηθεί.

Ο έρωτας τριγυρνούσε
σαν σβούρα τα σώματά τους
πάνω στα λευκά σεντόνια.

Ο ιδρώτας τους
δρόσιζε την καυτή τους σάρκα.
Κυλούσε αργά και βασανιστικά.
Σταγόνες έρωτα βρέχαν τη νύχτα.

Κι εκείνη φώτιζε
με χιλιάδες αστέρια
τις στιγμές τους.

Για όσο είπανε κι οι δυό
την ανατολή όταν χώρισαν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου