Γύρω ερημιά...παντού σιγή...

Το πιάνο μόνο έμεινε

μαζί με τσ' αναμνήσεις......

και περιμένει πως μπορεί

μια μέρα να γυρίσεις !

Γύρω ερημιά...παντού σιγή...

"τάφου σιωπή" -που λένε-

ακόμη και τα μάτια μου

σιωπηλά σε κλαίνε.....

Βουβός ο πόνος ! Δε μπορώ

-κι αν θέλω- να φωνάξω..

Δε βγαίνει λέξη....τι να πω ;

Και πού να πρωτοψάξω ;

Πού να κοιτάξω να σε βρω;

Σε ποια γωνιά ; Πού να 'σαι ;

Λείπεις.....μα πάντα στου μυαλού

τσι στράτες θα πλανάσαι...!! 

Γεωργία Βοσκάκη Κατσουλάκη.