Ουράνια Πλάσματα... Τριάδα Ζερβού.

Ένα παράξενο πουλί

γύρω μου φτερουγίζει!

Καθομαι στο μπαλκόνι μου

και το παρατηρώ.

Στα ατσαλένια σύρματα

για μια στιγμή καθίζει

τσιμπιέται με το ράμφος του,

αγωνιά θαρρώ!

Ψηλός λαιμός,πόδια λεπτά,

φτερά σταχτιά και γκρίζα,

κίτρινο ράμφος,κόκκινα,

πούπουλα και ουρά.

Ορίστε!!Προσγειώθηκε,

στου λιόδεντρου την ρίζα,

πολύ κοντά στο σπίτι μου,

το βλέπω καθαρά!!

Κρατά στη μύτη μια κλωστή,

σφιχτά να μην του πέσει,

ανήσυχο πηδά στη γη,

πάλι τσιμπά το χώμα.

Αραγε τι επιθυμεί

με την κλωστή να δέσει;

γιατί δεν κελαηδεί γλυκά,

με το μικρό του στόμα;

Ερχεται στο περβάζι μου

κι αρχίζει να χορεύει!

Μα μήπως θέλει να μου πει,

κάτι και δεν το πιάνω;

Τι θάρρος!!Στο ποτήρι μου,

τι θέλει;Τι γυρεύει;

Σκύβει το κεφαλάκι του..

Να πιω νερό δεν φτάνω!!!

Μου λέει με τον τρόπο του!!

Κοιτάζω σαν χαμένη,

τριγύρω μου όλα στεγνά ,

πρόωρα ξεραμένα..

Πετάγομαι απ΄την θέση μου,

με τύψεις φορτωμένη,

να φέρω μπώλ με ψίχουλα,

δοχεία γεμισμένα,

με άφθονο κρύο νερό..

Χριστέ μου κελαηδάει!!

Κάνει βουτιές στο πιάτο μου

και βρέχει τα φτερά του!

Το κάθε πλάσμα του Θεού,

ξερετε μας μιλάει..

Μας δείχνει τις ανάγκες του,

μας βάζει στην καρδιά του,

αν του φερθούμε ανθρώπινα..

Φίλοι την προσοχή σας!

Είναι πολύ ασήμαντα,

αυτά που μας ζητούν!!

Σκεφτείτε λίγο,κάνετε

όλοι την προσευχή σας,

να μη χαθούν τα πλάσματα,

που γύρω μας πετούν..

...Τριάδα Ζερβού...