Μικρά και μοσχοαναθρεμένα... Eleni Kioupi.

Η σκάλα ψάχνει σύννεφο και η θάλασσα καράβι
Το ουράνιο τόξο χρώματα και η φλογέρα χείλη
Ψάχνει ο λύκος έρωτα και το ουρλιαχτό το λύκο
Το λίγο ψάχνει το πολύ και ο κεραυνός τον Δία

Η φρόνιση θέλει γηρατειά και η υπερβολή τον νέο
Το πείραγμα ψάχνει το γέλιο του και το λιθάρι τζάμι
Το κενό ψάχνει το γεύμα του κι εγώ ψάχνω εμένα
Η καρδιά ψάχνει το μαχαίρι της και η πλάτη της πληγή της

Ο φονιάς θέλει τον ένοχο και η παλάμη μάγουλο
Η προδοσία ψάχνει δειλινά και η ανατολή τον κρίνο
Ο ερχομός αγκάλιασε κι ας μην είχε χέρια
Η απόσταση περπάτησε την έλλειψη να συναντήσει

Δεν μπαίνουν σε κορνίζα τα γράμματα τα κόκκινα
Δαπάνη ανεξάντλητη της καρδιάς ο χτύπος
Η ταχύτητα ψάχνει ίσιωμα και το ουράνιο τόξο τη στροφή
Η πέτρα ψάχνει σίδερο κομμάτια για να γίνει
Ψάχνουν τα θαλασόκρινα αλάτι να ριζώσουν

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου