Πες μας παραμύθι γιαγιά
τζάκι να γίνει το μαγκάλι
η μάνα μας πριγκίπισσα,
παράδεισος ο κόσμος.
Να περισσεύει το ψωμί
η στέγη να μην στάζει
ρούχα να έχουμε ζεστά
σάκα για το σχολείο.
Να μην πονάει ο παππούς
παπούτσια να ‘χει ο πατέρας
άφθονο γάλα το μωρό
και συ, πάντα τα φάρμακά σου…
Τα χρόνια πέρασαν γοργά,
Η βάβα έχει φύγει
και ο Προκρούστης βλοσυρός
το δρόμο μου κουρσεύει.
Είναι αδηφάγα η ζωή,
το αύριο παγίδα
και για να ζήσω δυστυχώς
βυζαίνω παραμύθια.
Χωρίς αυτά στιγμή δε ζω,
μ’ αυτά, αργοπεθαίνω.
Ως το ταξίδι το στερνό
γιαγιά θα ντύνομαι εγώ.
...ευθυμιος φαλτακας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου