Ασύντακτες προτάσεις
καταντήσαν οι ζωές
με δίχως αντικείμενα,
λειψές και μόνες!
Και τα υποκείμενα.
..ωσεί παρόντα!
Τις νύχτες να "υφαίνουν" πάθη,
τις μέρες να "ξηλώνουν" ενοχές
Συνήθισαν να καταπίνουν οίκτο
αδιαμαρτύρητα να "γεύονται" οργή
Και στα κρεβάτια της υποταγής,
τη σάρκα τους τυλίγουν,
μανδύες φόβου και σιωπής
Της ανθρωπιάς, φιμώθηκ' η κραυγή
Κοιμισμένα της ειρήνης τα σήμαντρα
Στόμα, δε βρίσκ' η σκέψη,
για να γεννηθεί,
Λόγος να γίνει!
Σάλπιγγα να ηχήσει, μήνυμ' αγάπης
ν' ακουστεί...να παρασύρει
Πλανιέτ' ο θάνατος παντού
Κρανίου τόποι, ολόγυρα υψωμένοι
Και πού να ακουμπήσει η ψυχή
-ουσία ζώσα -
Σε ποιών αισθήσεων προστάγματα,
αναλίσκονται τ' αθάνατά της?
Ως πότε, θα εκπίπτει και θ' απόλλυται
ευάλωτη
και ατελής
και μόνη?
Ως πότε???
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου