Ξεφυλλίζοντας παλιά χαρτιά
αυτά πού έφθειρε,
καί τά κιτρίνισε ό χρόνος ...
Τό βλέμμα μου σταμάτησε κάπου
σέ ένα παλιό ημερολόγιο
της τσέπης .
Με χρόνο μακρινό από τό σήμερα!
Χίλια εννιακόσια @@@@
Χωρίς ενδιαφέρον, σχεδόν
αφηρημένα γυρίζω τίς σελίδες του .
Μάρτιος χίλια εννιακόσια @@@@
κάποιο τηλέφωνο καί πιό κάτω
τό όνομα της @@@@@@@@
Σάν νεαρό πουλάρι καλπάζει ή σκέψη μου
νά μέ πάει εκεί :
Εκεί πού άφησα εκείνη καί μένα είκοσι χρονών.
Ήταν Οκτώβριος μέρα ψυχρή τώρα
τό θυμάμαι κάπου στό Ζάππειο εκεί
χωρίσαμε ...
Ψάχνω στίς φθαρμένες σελίδες
τής σκέψης μου νά φωτίσω τίς
σκοτεινές εικόνες από τό παρελθον μου .
Γίνονται φωτεινότερες μέ αργό ρυθμό
φθάνουν στήν θύμηση ...
Τότε πού ήμουν παιδί
καί κείνη νεαρό κορίτσι !!!!
Αμήχανα γυρίζω τίς άλλες σελίδες
κάθε σημείωση, καί μία ανάμνηση ...
Σάν ρολό τάπητος ξεδιπλώνεται
η περασμένη ζωή μου !
Αυτή πού μάδησε ό χρόνος,
όπως μαδάει την μαργαρίτα
ο ερωτευμένος ...
Δυό δάκρυα κύλησαν στήν θύμηση της ...
Καί νοερά της ευχήθηκα *κάθε ευτυχία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου