Θέλω να φύγω πρωί και να ελπίζω πως
Κάτι καλύτερο για σας θα συμβεί
Θέλω να δω...
Αν μπορώ να δω ότι φεύγω...
Θέλω να δω την άγρια χαρά μου...
Θέλω να δω το ρίγος μου...
Θέλω να δω του νου μου το άδειασμα...
Πόσο θα τρομάξω από της ψυχής μου το πέταγμα...
Θέλω να φύγω πρωί
Θέλω να δω πως είναι
Να ξεχνάς τα πάντα σε μια στιγμή...
Θέλω να δω αν προλαβαίνω...
Να δω δύο μάτια και λίγα ακόμα
Θέλω να δω αν θα προλάβω να μάθω...
Θέλω να δω πώς θα ταξιδέψω...
Θέλω να δω προς τα πού θα πάω...
Θέλω να φύγω με τραίνο
Να βλέπω θάλασσα...
Θέλω να δω για να σας το γράψω όταν φτάσω...
Θα περιμένω... Θα περιμένω... Θα περιμένω...
Αυτό το ξέρω καλά!
Θα περιμένω να φωτίσει!
Αυτή η λέξη μπορεί να είναι παντοτινή και παντού!
Θα περιμένω όπως όλοι κι εγώ!...
Θα περιμένω... Θα περιμένω...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα κύριε Χαραλαμπακη! Ο κύριος Σταυρόπουλος είναι ο σύζυγός μου και νόμιζα ότι σας έστειλα ευχαριστώ από τον δικό του λογαριασμό! Συγγνώμη που σας έστειλα μήνυμα κατά λάθος!
ΑπάντησηΔιαγραφή