ΜΌΝΟ ΕΚΕΊΝΟΙ ΠΟΥ ΈΧΟΥΝ ΞΥΠΝΉΣΕΙ, ΞΈΡΟΥΝ ΤΟ ΠΡΆΣΙΝΟ
ΤΩΝ ΔΈΝΤΡΩΝ ΚΑΙ το κόκκινο και το χρυσό.
Μόνο εκείνοι που έχουν ξυπνήσει, ξέρουν την ομορφιά των
ωκεανών και της άμμου και του ήλιου.
Μόνο εκείνοι που έχουν ξυπνήσει, ξέρουν την απέραντη χαρά
της αγάπης, της επικοινωνίας του μοιράσματος.
Μόνο εκείνοι που έχουν ξυπνήσει, ξέρουν την ευλογία
αυτής της ύπαρξης.
Εκείνοι ξέρουν.
Οι άλλοι απλώς αναζητούν, ψάχνουν, ψηλαφιζουν μέσα
στο σκοτάδι τού είναι τους.
Στην διάρκεια των αιώνων έχουν υπάρξει πολλές θρησκείες
πάνω στη γη, επινοημενες από τον άνθρωπο επινοημενες από
την ασυνειδησια του, επινοημενες από την δυστυχία του
βγαλμένες από την δυστυχία του.
Κι έχουν προσπαθήσει να απεικονίσουν τη συνειδητοτητα σαν
κάτι βαρετό νεκρό, χωρίς χαρά μέσα του, καθόλου πικάντικο.
Οι χριστιανοί λένε ότι ο Ιησούς δεν γέλασε ποτέ.
Τι γελοίο.
Αν δεν μπορεί να γελάσει ο Ιησούς, τότε ποιος μπορεί?
Νομίζεις ότι εσύ γελάς?
Ναι, μερικές φορές γελάς όμως το γέλιο σου είναι ρηχό
ίσα που αγγίζει τα χείλη ή το πολύ πολύ, αν είναι βαθύ
φτάνει μέχρι το λαιμό.
Δεν έρχεται από την καρδιά σου δεν έρχεται από τα σωθικά σου,
δεν έρχεται από τον πυρήνα σου.
Είναι απλώς ένα ρηχό επιφανειακό γέλιο.
Μόνο ο Ιησούς μπορεί να γελάσει. Και όταν γελάει ο Ιησούς,
γίνεται γέλιο ο ίδιος, δεν γελάει απλώς.
Όταν γελάς εσύ, γελάς, όταν χορεύεις, χορεύεις.
Όταν χορεύει ο Ιησούς, γίνεται χορός ο ίδιος.
Όταν αγαπάς εσύ, αγαπάς.
Όταν αγαπά ο Ιησούς, είναι η ίδια η αγάπη.
Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός ανάμεσα στον Ιησού
και την αγάπη.
Όταν γελάς εσύ στέκεσαι και γελάς αδιάφορα.
Το γέλιο είναι μια πράξη, δεν εμπλέκεται σ αυτό
ολόκληρο το είναι σου.
Γι αυτό αυτό που λένε ότι ο Ιησούς δεν γέλασε ποτέ,
γιατί το λένε?
Από τη δυστυχία τούς, από την αγωνία τους, από την έλλειψη
νοήματος που νιώθουν, έχουν απεικονίσει τον Ιησού σοβαρό,
θλιμμένο, βαρύ.
Εξαιτίας αυτού, οι εκκλησίες έχουν γίνει νεκροταφεία.
Δεν υπάρχει πια εκεί μέσα η χαρά της ζωής.
Η γη δεν είναι εναντίο του ουρανού.
Παρατήρησε τα δένδρα.
Το δένδρο μπορεί να ανέβει ψηλά στον ουρανό μόνο
αν πάει βαθύτερα μέσα στη γη.
Έτσι είναι ο κανόνας, έτσι είναι ο νόμος.
Ο άνθρωπος που είναι βαθιά ριζωμένος μέσα στη γη μπορεί
να πάει βαθιά μέσα στο Θεό διαφορετικά όχι.
Ο άνθρωπος που μπορεί να γελάσει και να απόλαυση
και να γλεντήσει μπορεί και να προσευχηθει.
Οι ρίζες του μέσα στη γη θα του δώσουν αρκετή τροφή
για να προσευχηθει.
Θα είναι ευγνώμων.
Μόνο τότε μπορεί να προσευχηθει.
Ο Θεός έχει νόημα μόνο όταν βγαίνει
από την ευγνωμοσύνη σου.
Πως όμως μπορείς να είσαι ευγνώμων
αν δεν μπορείς ούτε να γελάσεις?
Μία υπέροχη βόλτα στα στενά της Παροικίας της Πάρου,
πριν πολύ καιρό..!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου