Tον άφησα σπουδαίο τον Χειμώνα...
σε Άνοιξης προσκέφαλο ν' ασθμαίνει...
Τον άφησα θολό, παρατημένο,
να καίγεται στου ήλιου την ανάσα...
Τώρα, αυτός, ικέτης ξεχασμένος,
παρακαλά για λίγη ελευθερία...
Μα είν' αργά... η απόφαση επάρθει:
"Ένοχος... για μια χούφτα αμφιβολίες"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου