Άνοιξη... Αναστασία Κουτσούκου.

Πανέμορφες κόρες του ήλιου,

με τ'ακροδακτυλα,αγγίζουν

ροδοπέταλα.

Δροσοσταγόνες αιθέριου πρωινού,

ζωντανεύουν μ' ανταύγειες

τις φυλλωσιές.

Κρίνοι με μυθική ομορφιά.

σκορπούν νότες μεθυστικές,

που πλέκονται με τ' άρωμα του γιασεμιού,

που αγγίζει εύστοχα,

ρομαντισμό και λύπη.

Κελάηδημα πουλιών μελωδικό,

ανταμώνει το τραγούδι όμορφης κόρης,

που στέλνει μήνυμα του έρωτα,

στο φύσημα του ανέμου,

ν'αγγίξει αυτιά και χείλη ποθητά.

Ανηφορίζουν νωχελικά κι αμέριμνα τα ζώα

και σμίγουν, κουδούνια και βελάσματα,

με τ'αγεριού τις ευωδιές και τα τραγούδια,

υφαίνοντας δύσκολα, ανεξίτηλα,

πανέμορφο,ονειρένιο σκηνικό,

που γαληνεύει τη ματιά και ηρεμεί τη σκέψη.

Αναστασία Κουτσούκου-Κλεάνθη