Σαν Ταινία... Αναστασία Κουτσούκου.

Χρυσοκίτρινο φύλλο,

αργοπέφτει στην άμμο,

μια ιστορία γραμμένη,

νοιωθω να' χει επάνω.

Είναι σαν μια ταινία,

της ζωής ιστορία

που θυμίζει.. αγάπη,

πόνο, λύπη, απάτη.

Στην καρδιά μας η απάτη,

σκοτεινό μονοπάτι,

αγκαλιάζει τη σκέψη,

σαν αράχνης την πέψη.

Καλοκαιριού αύρα γλυκιά,

χάιδεψε τα ονειρά μας,

ντύσε τον έρωτα ζεστά,

γιάτρεψε τα φτερά μας.

Αναστασία Κουτσούκου