Μέσα από τις μνήμες,
πηγάζει ένας λαός με ιδανικά και πίστη.
Έτσι με δίδαξαν στο σχολείο.
Τις όμορφες μνήμες
Τις ηρωικές.
Μα έρχονται και κάποιες απροσκάλεστες
και σου δίνουν τη μαχαιριά.
Οι μνήμες της απώλειας.
-Κυρά μου και αρχόντισσα μου!!!!
Που ταξιδεύεις και
έχεις αφήσει το κουτί των
αναμνήσεων άδειο.
-Κυρά μου!!!!
Η μοναξιά στέκει στο προσκεφάλι μου
και με παρηγορεί.
Τη φωνή σου να άκουγα για λίγο,το γέλιο σου.
Το λαμπερό σου πρόσωπο όπως όταν
σε γνώρισα στην πλατεία
του χωριού μας.
Και με θάμπωσες από την
λεβεντιά σου.
Δεν σε χόρτασα όμως καρδιά μου.
Βιάστηκες να φύγεις από μένα νωρίς.
Το για Πάντα έγινε νωρίς χωρίς γυρισμό.
Γέρασα αρχόντισσα μου και στο
κατόφλι της δύσης μου.
Στέκεις εκεί να ζωντανεύεις
στον καθρέφτη της ψυχής μου
τη μορφή σου που στέκει μέσα μου
ακόμη ζωντανή.
Τραγικές κάποιες μνήμες
που στέρεψαν από την πηγή τους αφήνοντας
Ιωάννα Καγκαρά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου