Εκεί που βαθαίνει η απόγνωση
Εκεί που λυσσομανά η τρέλα
Διψώ για μιαν υπέρβαση
Είκοσι καρδιοχτύπια μετρώ
Ένας ψίθυρος αρκεί
Λύκε, λύκε είσαι εδώ;
Και ζωντανεύει το μούχρωμα
Από το αλύχτισμά σου
Μαύρος σαν την αμαρτία
Με δόντια εσύ
Λυτρωτικά θεϊκός
Στοιχειό χωρίς αναπαμό
Με νύχια εγώ
Φωτιά ενσαρκωμένη
Ξυπνούν τα αρχαία αίματα
Μυρίζει λαγνεία ο αγέρας
Βαθύτερη η επιθυμία μου
Από τη δαγκωματιά σου
Αγριότερες οι νυχιές μου
Από τα ουρλιαχτά σου
Δεν σε φοβάμαι
Σε μισώ και σε αγαπώ
Γιατί είσαι εγώ
Δεν με φοβάσαι
Γιατί όταν κοιμάμαι
Ονειρεύεσαι για εμένα
Ματωμένος εσύ
Αλωμένη εγώ
Μία καρδιά, μία ψυχή, μία σάρκα
Ένας σφιχταγκαλιασμένος ίσκιος
Με άλαφρα πατήματα
Χορεύει βαλς στο λυκόφως των θεών
Φύγε, μου λέει μιαν απόκοσμη φωνή
Τρέχα όσο πιο γρήγορα μπορείς
Γύρνα εκεί που ανήκεις
Νιώθω έντονα τη γεύση
Του πιο καθάριου αίματος στο στόμα
Λίγο πριν μου περάσει ο πυρετός
Λεμονιά Γεμουρτζίδου...
Art by Ryohei Hase
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου