Μάσκες, μάσκες, μάσκες παντού
Αλήθειες κρυμμένες
Ψυχές σκοτωμενες.
Και εμείς, και εσείς βουβές σκιές.
Καρδιές ματωμένες
πολύ πονεμένες.
Δύο τρύπες για μάτια και σώμα κενό.
Το χάος κοιτάμε
Το φως πολεμάμε.
Να σκίσω την μάσκα κ' εγώ προσπαθώ
Δεν έχω..... κοιτάζω,
στους άλλους πως μοιάζω;;;;;;;;
Αμαλία Κέντρου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου