Εδώ σεργιάνησε
η ψυχή στου ονείρου την ομορφάδα,
στο κελάηδημα των πουλιών στη γήινη
του πόθου τη λαχτάρα!
~~~~~
Κι αυτή η άνοιξη
στις αναμνήσεις θα γραφτεί στου νου
τα περασμένα, θα παραπαίει στ' όνειρο
εφιάλτης θα γενεί στα λησμονημένα!
~~~~~
Απόδρασε η ψυχή
μ'οδήγησε σε σένα προαίσθησή μου
ουτοπική μορφή ονειρική ήσουν για μένα!
~~~~~
Πορεία μοναχική
η θάλασσα, τα κύματα τ' αφρισμένα,
εκεί μερεύει ο νούς, στις διάφανες στιγμές
πλανιέμαι στα βαθυγάλαζα σαστισμένα!
~~~~~
Στο πέλαγο του μυαλού
διογκώνονται οι σκέψεις, στα βάθη
του ύπνου μου έρχεσαι κι ας είσαι μια ψευδαίσθηση
τ' ονείρου μου σκηνοθέτης!
~~~~~
Και ξύπνησα και σ' άφησα
στ' όνειρο να με ψάχνεις, μα η πίκρα
κι ο λυγμός έγινε αγκάθι, είναι η φυγή σου
ξαφνική συνειδητά τα λάθη!
~~~~~
Έψαχνα την άνοιξη
μα ήταν κι αυτή με σένα, αδιάφορα
μου μίλησες και σβήστηκε ο ήλιος μου
και χάθηκαν τ' αστέρια!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου