Της Κύπρου μας η πιό μικρή
κόρη χαιδεμένη
Κερύνεια μας πανέμορφη
θαλασσοφιλημένη
Το όμορφο λιμανακι σου
σαν ζωγραφιά πως μοιάζει
που από βιβλίο πρόβαλε
κι εμάς μας κομματιάζει
Παραμυθένια τα στενά
θλιμένα τα δρομάκια
αφού η σκλαβιά τα πότισε
βαρβάρων τα φαρμάκια
Τη γλώσσα του κατακτητή
ξέρω πως δεν αντέχεις
γι αυτό μέσα στα μάτια σου
πάντα τον πόνο έχεις
Κερύνεια που σε βίασαν
αδίστακτοι φονιάδες
πώς μπόρεσες και έκρυψες
τις τόσες σου ομορφάδες
ΔΕΣΠΩ ΠΗΛΑΒΑΚΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου