Σ´αλαργινό ταξίδι μου,
στης μνήμης το λημέρι,
ξάφνου ξεπρόβαλε μπροστά,
όλοφωτο ,έν´αστέρι!
Φεγγοβολούσε κι έφεγγε,
στης μνήμης μονοπάτια,
κι αναλαμπές ξεπρόβαλλαν,
αστράφτανε τα μάτια.
Χαρά και αγαλλίαση,
χαίρεται η ψυχή,
μα το αστέρι έσβησε,
σκοτείνιασε η γή.
Αλαργινό ταξίδι μου,
αστέρι της ζωής μου,
το φώς σου έχω φυλακτό,
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου