Μ' επισκέφτηκαν λέξεις το βράδυ
στήσαν πάλι χορό στο σκοτάδι
Και στη μέση εγώ σα χαμένος
τις κοιτούσα ωσάν μαγεμένος.
Δεν ξεχώριζα πια να διαλέξω
μία σειρά για να μπουν να ξεμπλέξω
σαν το μελίσσι μέσ' στο κεφάλι
του μυαλού μου ποτίζουν τη ζάλη.
Αχ βρε μούσα νωρίς που κοιμάσαι
δεν ξυπνάς στο σκοτάδι φοβάσαι
και μ' αφήνεις μοναχό μου μ' αυτές
δεν στεριώνω δυό προτάσεις σωστές.
Εξάλλου τό 'παν για μένα κοφτά
κριτικοί που με γνωρίζουν καλά
Ποιητής δεν θα γίνω ποτές μου
με τις λέξεις αυτές τις κοινές μου.
Σαν ακροβάτης γυμνός προσπαθώ
στο σκαλί της πάνω - κάτω πατώ
μα δεν έπεσα ποτέ χαμηλά
με κρατούν οι "κοινές" λέξεις ψηλά.
Αχ βρε μούσα νωρίς που κοιμάσαι
δεν ξυπνάς στο σκοτάδι φοβάσαι
και μ' αφήνεις μονάχο μ' αυτούς
Σοφία Τανακίδου 8/6/21
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου