Πόσα και πόσα πέρασες καρδιά μου.
Κάποτε έλαμπες με όλα τα χρώματα
του ουρανού και τώρα
στέκεις μια γκρίζα σκέψη στους λαούς.
Σε ξέχασαν οι Θεοί του Ολύμπου.
Ακόμη και οι μάχες σου έσβησαν από
το χάρτι.
Εσύ που αφουγκραζόσουν τις σκέψεις
των άλλων, και τους έδινες τον
πολιτισμό σου με αξιοπρέπεια!!!!
Με λύτρα και ανταλλάγματα σε
πούλησαν για λίγο παρά σε έναν
ακαριαίο θάνατο.
Απελπίζομαι να στέκω και ν'ατενίζω
με δάκρυα γι'αυτά που σε βρήκαν.
Δεν σου άξιζε μάτια μου.
Μια λανθασμένη αντίληψη
Μια αρρώστια ζήλιας χωρίς προηγούμενο
ήρθαν με σκοτεινιασμένα σχέδια να
σε δικάσουν με χέρια λερωμένα.
Διατάραξαν την ηρεμία σου και σου
πέταξαν λάσπη ,για να μην βλέπεις
τα έργα τους.
Σέρνεσαι στα πατώματα για δαύτους που
πασχίζουν να σε χάσει η ιστορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου