Γεύτηκα σάρκα
λευκή κι ασπίλωτη
Γεύση από αίμα φρέσκο
σταγόνα ζωής που ρέει
Νιώθω το στόμα να γεμίζει υγρά,
υγρά από πείνα αδυσώπητη
Κυνόδοντες που φέγγουν
σε σκοτάδι πηχτό
Μια λύσσα με πιάνει,
κάθε που πέφτει η νύχτα
Έρχομαι και ξανά έρχομαι,
παίρνομαι σε δόσεις αγνοσύνης
Λεία παρθένα τρυφερή
να γεμίζουν οι σιαγώνες μου
Σε μπόλιασα πόθο
με φίλτρα μαγικά σε τάισα
Να 'ρχεσαι πιστός στο ραντεβού
νύχτες ολάκερες
Να κάνω εφαίμαξη
αφήνοντας το στίγμα μου
Κομμάτι, κομμάτι σε χορταίνομαι
και πάλι αχόρταγη με βρίσκει η αυγή
Σαν αεικίνητο αιλουροειδές
γύρω φέρνω το θήραμα μου
Μέχρι να τελεψει η αντίσταση
Φλώρα Τ. Jose
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου