Όταν όλα είχαν χαθεί...
Όταν ο κόσμος σφράγισε
σφαλίζοντας την θύρα της αγάπης
Ήταν η στιγμή που άρχισα να νιώθω....
Όταν όλα είχαν χαθεί....
Το μέλλον ήρθε και με
συνάντησε και έγινε παρόν...
Εσύ είσαι το παρόν όταν μου έδειξες
το μέλλον της ψυχής μου κρατώντας
με στην αγκαλιά σου και με το δάχτυλο
της αγάπης έσβησες το παρελθόν
από τον πίνακα της ζωής μου.
Ένα στρώμα από ροδοπέταλα η δική μας αγάπη
Και μία μάχη ανάμεσα στο φως
και την σκιά οι δρόμοι που περπάτησαν
μέχρι τη στιγμή του φωτός Οι δικές μας ψυχές....
Όπου και να γυρίσει το βλέμμα της
η καρδιά μου είσαι παντού τριγύρω
Αυτό και μόνο με κάνει την αγάπη σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου