Παλιούρι αγκάθι τού Χριστού... Κτενά Ρούλα.

Παλιούρι εσένα έλαχε να γίνεις το στεφάνι

σ'άγιο κεφάλι ν'ακουμπάς τα τρομερά σου αγκάθια .

Άλικο σαν τα άνθη σου το αίμα Του να κυλάει

σαν σβήνει ο ήλιος και το φώς μέσα στα δυό Του μάτια.

Χρυσή κορώνα να γενείς στο αμόλυντο κεφάλι

κι οι στάλες απ'το αίμα Του νά'ναι δροσοσταλίδες

Τα φοβερά αγκάθια σου πες να είναι ακρογιάλι

σαν περπατάει στα κύματα να ψάχνει πεταλίδες.

Ο πόνος που Τού έδωσες ας γίνει ένα τραγούδι

ας γίνουνε τα φύλλα σου στρώμα για να κοιμάται.

Του κόσμου τά ανομήματα κάμπια σ'ένα λουλούδι

που πεταλούδα θα γενεί και να μην τα θυμάται.

Αγκάθι σε είπαν του Χριστού μα άλλοι σε διαλέξαν

ανόητοι που πίστεψαν ότι πεθαίνει η αγάπη.

Μα ο θάνατος νικήθηκε χαμένοι όσοι παλέψαν

του ήλιου να κρύψουνε το φώς σε μια οφθαλμαπάτη.

Κτενά Ρούλα