Και πάλι είμαι κοντά σου... Carpediem Roza.

Αυτή την φορά είναι αλλιώς , δύσκολη η ώρα του χωρισμού,

πόσο θα ήθελα να σε φιλήσω , να σε αγκαλιάσω ,

και να μου πεις μην φεύγεις ...

Κι ύστερα να πάρω μαζί μου αυτές τις στιγμές ,

να νιωθω οτι μπορεί και να με είχες αγαπήσει ...

Αλλά τίποτα από αυτό δεν γίνεται , στην μοναξιά της ψυχής,

το μόνο σημάδι είναι τα δάκρυα που τρέχουν ,

και νιώθω λεει το χέρι σου να σκουπίζει τα δάκρυα μου....

Κι ο πόνος μεγαλώνει , πόσο θα ήθελα να ήταν

όλα διαφορετικά αλλά δεν είναι ...

Οι δρόμοι μας λοιπόν απόψε χωρίσουν ,

ποιος ξέρει για που ο καθένας μας για ξεχωριστό προορισμό,

μα πάντα ένα κομμάτι θα μείνει , ετσι για να θυμάσαι ,

πως καποτε ειχαμε νιωσει την αγαπη ...

Τα καλοκαίρια θα μιλώ στα κύματα για σένα ,

σε κάθε κύμα θα νιώθεις το χαδι μου ,

θα είμαι εκεί κι ας είμαι μακρυά σου ,

δεν θα με ξεχάσεις ποτέ ...

Carpediem Roza