Κόρη του αγρού... Ιωάννα Καγκαρά.

Σαν γυμνό βουνό στέκω

εκεί και όλο πιο ψηλά

είδα εσένα κόρη σαν ανθός

του Μάη και να με κοιτά

σκύβω να σου γνέψω

με χρυσή κλωστή κομποβελονιά

τα πλεκτά μαλλιά σου με ανθούς

του κάμπου και με φύλλα ελιά.

Σαν αγέρας φύσα τη λεπτή

ομορφιά σου κόρη του αγρού

αεράκι μοιάζεις που σκορπά

σαν αύρα στου δικού μου νου.

Τρέχω να σε πιάσω και να

σε φωλιάσω όπως τα πουλιά

κάνω την καρδιά μου για να

σε κοιμήσει μια ζεστή φωλιά.

Είσαι το όραμα μου στη λαμπρή

ομορφιά σου κόρη του αγρού

που φαντάζει θαύμα σαν το

φως που λάμπει του Αυγερινού.

Θα ζηλεύουν όλοι που σκορπάς

με χάρη άρωμα γλυκό

στη λαμπρή ομορφιά σου έγινα

δικό σου και άγιο φυλαχτό!!!!

Ιωάννα Καγκαρά