- Τέντωσες πολύ το σκοινί και θα σπάσει.
- Δοκιμάζω τις αντοχές του...
- Θα πληγώσεις τα χέρια σου. Αποφάσισε το σωστό,
πριν γίνει κανένα κακό.
- Αν χαλαρώσω το σκοινί, μοιάζει να μην μπορώ να το ελέγξω.
Τεντωμένο, είναι σίγουρο πως δε θα φύγει.
- Διακινδυνεύεις να το σπάσεις και να φύγει για πάντα.
Να δοκιμάζεις τις αντοχές του χεριού σου και όχι του σκοινιού.
Τι σου φταίει αυτό, αν εσύ δεν ξέρεις να το κρατάς σωστά;
- Εσύ, ξέρεις;
- Μου το μάθανε όσοι αγαπούν αληθινά.
Σκοινί και καρδιά, ίδια μου μοιάζουν.
Άλλωστε μάτωσες ήδη.
Ποιο το όφελος αυτής της προσπάθειας;
- Φοβάμαι μήπως και δεν γίνουν όλα, όπως τα θέλω.
- Το βλέπω...Όμως τίποτα δεν είναι πιο τρομαχτικό,
όσο το σπάσιμο μιας καρδιάς.
Παράξενο που δεν φοβάσαι να την σπάσεις,
αλλά φοβάσαι μη σου φύγει.
Καλύτερα να κρατάς ένα ατσάλινο ραβδί.
Ούτε φεύγει, ούτε σπάει. Μόνο είν' ψυχρό
και αλύγιστο. Σαν εσένα.. Άσε το σκοινί, γιατί θα θυμώσει,
θα γίνει θηλιά και θα σε πνίξει.
Σε δοκιμάζει κι αυτό τόση ώρα...
Οι αντοχές σου, δεν αντέχουν τελικά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου