Σκέψεις-Αναφορές-Δοκίμια... Βασιλική Καλαχάνη.

Σήμερα βρέθηκα στο Κιάτο...

Και καθώς περπατούσα στον πεζόδρομο

δίπλα στη θάλασσα σκεφτόμουν...

Ως προς τι οι διαγωνισμοί και οι πολλές διακρίσεις λογοτεχνίας; ..

Αν προχωρήσεις στον ανηφορικό δρόμο

της λογοτεχνίας για χρόνια..

Σίγουρα θα φτάσεις σε κάποιο φως των Ηλύσιων Πεδίων...

Σίγουρα...

Μην μπερδεύετε τα γραπτά κείμενα που γράφετε

με το υπερβατικό πεδίο...

Μην στηρίζετε την αξία των γραπτών σας κειμένων

στους εκάστοτε ειδήμονες είτε είναι ικανοί..είτε δεν είναι..

ή..στις κριτικές επιτροπές που αναλαμβάνουν

ένα τέτοιο δύσκολο έργο..

Το θέμα είναι πολύ βαθύτερο..

Γιατί είναι το πως είμαστε συνδεδεμένοι με το "Επάνω"...

Και τι μας αποστέλλεται από πάνω..

Και τι ρόλο θα παίξουν όλα αυτά που γράφουμε..

Αφήνοντάς τα πίσω κι επηρεάζοντας τον μεγάλο κόσμο..

Οπότε σίγουρα μπορούμε να πούμε πως είμαστε

Αγγελιοφόροι κάποιων σημαντικών μηνυμάτων για την Γη...

Αφού είμαστε όλοι συνδεδεμένοι οι λογοτέχνες

με την κοσμική συνείδηση ή μάλλον καλύτερα

να το πω με τον Παγκόσμιο Νου..

Μας αναλογεί ένα μερίδιο..

Ένα πνευματικό μερίδιο..

Έχουμε λοιπόν ένα καρμικό υπόλοιπο με τον κόσμο

της γης κι ένα ιερό χρέος με τον κόσμο τον Επάνω...

Έτσι λέω...

Αυτά σκέφτηκα σήμερα και ήθελα να τα μοιραστώ μαζί σας...

Καλό υπόλοιπο μέρας φίλες και φίλοι μου...

Να είσαστε όλοι καλά...

28-07-2022