Σε κήπους μαγικούς... Νίκος Ορφανίδης..

Αχ και να είχα απόψε μία αγκαλιά
και να μυρίζει μ’ έρωτα φωτιά και τρικυμία
σαν ουρανός να μ’ αγκαλιάσει στοργικά
κι όλου του κόσμου να σφυρίζουν τα πουλιά
και η αγάπη να με πνίγει με μανία
που της σιωπής όλο με πνίγει καταιγίδα

Εκεί να χάνομαι σε κήπους μαγικούς
γι’ αυτούς που γράφουν τα παράξενα βιβλία
και αν στα χέρια της χαθώ σαν τους τρελούς
μη λυπηθείτε  θα ναι από ευτυχία

Σαν μια βαρκούλα σε μια θάλασσα βαθιά
να ταξιδεύω πρίμα τα πανιά στον έρωτά της
και στον φιλί  της να χαθώ σαν την βροχή
να σπα ο μπάτης με τραγούδι την σιωπή
κι’ απ’ την ζωή μου να χαθεί η ατονία
και της αγάπης να γευτώ την αρμονία 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου