Εγκατάλειψη... Νίκος Γρηγοριάδης.

Κι εσύ θα μ' εγκαταλείψεις
κι εσένα θα σ' εγκαταλείψουν
- η ζωή είναι συνεχής εναλλαγή
εγκαταλείψεων.

Μόνο τα πράγματα παίρνουν
τη θέση τού κενού. Σε υπομένουν.
Όμως καμιά πρωτοβουλία, κανένα βήμα
να σε πλησιάσουν. Εκεί πάντα
προσμένουν τη δική σου επαφή.

Κι εσύ να μην μπορείς και να διπλώνεσαι

στον εαυτό σου (του μιλάς,

ακουμπάς στον ώμο του μ' εμπιστοσύνη).

Τι τρυφερός, τι πιστός σύντροφος

ο εαυτός μας!