Πάλι πιασμένη στης σιωπής σου το σκοτάδι
μέσα στου κόσμου να γυρνάς την μοναξιά
πάλι να ψάχνεις της αγάπης ένα χάδι
εκτεθειμένη κι ψυχή στην παγωνιά
Κόκκινος κύκλος κι πανσέληνος σου σβήνει
σβήνουν τα ίχνη που κρατούσες της χαράς
κι αυτές οι νύχτες να μη δείχνουν καλοσύνη
μες στα σπασμένα σου κουρνιάζεις τα φτερά
Εδώ τελειώνει το δικό σου παραμύθι
κι εξαργυρώνεις μιας αγάπης την χαρά
πέφτουν οι τίτλοι στης σιωπής την παραφίνη
γλυκός ο νόστος κι ψυχή τ’ αναζητά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου